മുംബൈ പോലീസ് - ബോൾഡ്

കുറച്ചു നീണ്ട കാലയളവിനു ശേഷം കണ്ട സിനിമയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു കുറിപ്പ് കൂടി രേഖപ്പെടുത്തി വെയ്ക്കുന്നു. കഥയുടെ സൂചനകൾ ഏതെങ്കിലും വിധത്തിൽ പുറത്തു വിടുന്നത് കാണുവാൻ ഒരുങ്ങുന്ന എല്ലാവരുടേയും ആസ്വാദനത്തെ ബാധിക്കും എന്നുള്ളത് കൊണ്ട് അത്തരത്തിലുള്ള എല്ലാ പരാമർശങ്ങളും സൂചനകളും മന:പ്പൂർവം ഒഴിവാക്കുന്നു 

തുടക്കത്തിലെ തന്നെ ഒരു കാര്യം പറയട്ടെ .. റോഷൻ ആണ്ട്രൂസ് - കാസനോവ എന്ന ചലച്ചിത്രാഭാസം കൊണ്ടുണ്ടായ ക്ഷീണം തീർത്തു ... സിനിമ ഒരു വൻ വിജയം ആവുമോ എന്നൊന്നും പ്രവചിക്കാനുള്ള കഴിവുകൾ എനിക്കില്ല. അത് പോലെ അത് ഏതെങ്കിലും ഇംഗ്ലീഷ്, കൊറിയൻ മോഷണ പരമ്പരയിലെ കണ്ണിയാണോ എന്നും കണ്ടു പിടിക്കാനുള്ള വലിയ പരിജ്ഞാനവും ഇല്ല ... അതിന്റെ രാഷ്ട്രീയ, സാമൂഹിക ശരികളേയും ശരികേടുകളെയും പറ്റി ഒന്നും ഇവിടെ പറയാനും ഇല്ല ...

പക്ഷെ ഒന്ന് പറയാം ... ഇത്തരം വ്യതിരിക്തമായ ഒരു ഇതിവൃത്തം തികഞ്ഞ ചങ്കൂറ്റത്തോടെ സൃഷ്ടിക്കാൻ ധൈര്യം കാണിച്ച ബോബി - സഞ്ജയ് ദ്വയം, ആ വിഷയം അസാമാന്യമായ കയ്യടക്കത്തോടെ, ഒട്ടും പാളിപ്പോവാതെ, പതിവ് ചേരുവകളോ, വ്യതിയാനങ്ങളോ, കൊമ്പ്രമൈസുകളോ കൂടാതെ പരമാവധി സത്യസന്ധതയോടെ കൈകാര്യം ചെയ്ത റോഷൻ ആണ്ട്രൂസ് എന്ന സംവിധായകൻ, ഇമേജ് ഹാങ്ങ് അപ്പ്സ് കൂടാതെ ഇത്തരം ഒരു റോൾ സ്വീകരിക്കുകയും, അതിനെ തന്നാൽ ആവും വിധം ഭംഗിയാക്കുകയും ചെയ്ത പ്രിഥ്വിരാജ് ... ഇവരൊക്കെ അഭിനന്ദനം അർഹിക്കുന്നു ... കഥയുടെ പരിണാമം ഞാൻ തുടങ്ങി പത്തു മിനിട്ടോളം നീങ്ങിയപ്പോൾ തന്നെ എന്റെ കൂടെ സിനിമ കാണാനുള്ള സുഹൃത്തുകളോട്‌ പ്രവചിച്ചതു തന്നെ ആയിരുന്നു .. പക്ഷെ ആ പരിണാമത്തിന്റെ വഴിത്തിരിവാവുന്ന ആ ട്വിസ്റ്റ്‌ ... അത് എല്ലാവരെയും പോലെ എനിക്കും ഷോക്കിംഗ് ആയിരുന്നു ... 

ഹോളിവുഡ് മുഖ്യധാരാ ചിത്രങ്ങളുടെ ശൈലി ആണ് ആഖ്യാനത്തിൽ അദ്ദേഹം സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്. കഥയിൽ ഒളിപ്പിച്ച ട്വിസ്റ്റ്‌ പോലും ഇന്ത്യൻ സിനിമയിൽ ആദ്യമായാണ്‌ കാണാൻ സാധിച്ചിട്ടുള്ളത്. ആവശ്യം ഇല്ലാതെ കുത്തി തിരുകുന്ന പാട്ടുകൾ, നായകൻറെ പ്രണയം, അതിപ്രസരമായെക്കാവുന്ന ഫാമിലി സെന്റിമെന്റ്സ്, സുരാജ് തമാശകൾ എന്ന് തുടങ്ങിയ സ്വാഭാവികമായി ഈ ജോണറിലുള്ള ത്രില്ലറുകളുടെ ഒഴുക്കിന് വിഘാതമായേക്കാവുന്ന ഒരു ഘടകവും ഇവിടെ ഭാഗ്യവശാൽ ഉൾക്കൊള്ളിച്ചിട്ടില്ല. 

എന്റെ കാഴ്ച്ചപ്പാടിൽ റിയാസ് ഖാന്റെ കഥാപാത്ര സൃഷ്ടിയിലെ അസംഭാവ്യത എന്ന് തുടങ്ങിയ രണ്ടോ മൂന്നോ അവഗണിക്കാവുന്ന, ചെറിയ അസ്വാരസ്യങ്ങൾ ഒഴിവാക്കിയാൽ ഒറ്റവാക്ക് - എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു